DVV heeft zichzelf zondagmiddag een zeer slechte dienst bewezen. In Dieren werd tegen hekkensluiter Erica’76 volkomen onverwacht een 2-1 nederlaag geleden. Een zeperd die de ploeg volledig aan zichzelf te danken had. Erica profiteerde al na vijf minuten van de defensieve Duivense wanorde uit de beginfase van de wedstrijd, waarna DVV de resterende speeltijd op de Dierense knollentuin achter de feiten aanliep.

 

Nou had DVV voor de zoveelste keer dit seizoen ook het geluk niet aan zijn zijde. De fraaiste kansen werden gecreëerd, maar die werden ook even gemakkelijk gemist. Een euvel dat de ploeg het gehele seizoen al danig parten speelt. Aandachtig toeschouwer en voormalig DVV-topscorer Patrick d’Hulst, die bij Rheden op een zijspoor staat, zal zich zondagmiddag net als alle andere DVV-supporters hebben staan te verbijten bij het aanschouwen van de Duivense kansenmisserij.

Uiteraard werd er ook tegen paal en lat geschoten en kon de doelman van Erica uitgroeien tot de absolute uitblinker, maar dat paste precies in het beeld van de wedstrijd. Net als het afkeuren van de fraaie kopgoal van Roy Peters in de eerste helft. Dat leek de gelijkmakerte zijn, maar het Duivense feestje ging niet door omdat de scheidsrechter zich liet foppen door de grensrechter van Erica die ten onrechte voor buitenspel vlagde.

Was het onderschatting of was het arrogantie? Dat zal altijd de vraag blijven, maar vaststaat dat DVV zondag de wedstrijd in het eerste kwartier helemaal verknalde. Voor de derde achtereenvolgende wedstrijd speelde DVV volgens een ander concept. Na 4-4-2 en 4-3-3 rolde dit keer een 3-4-3-opstelling uit de hoge hoed. Op papier weliswaar een logische variant tegen het troosteloos onderaanstaande Erica’76, maar de praktijk was zondagmiddag weerbarstig. DVV speelde zonder vleugelbacks en daar profiteerde Erica in de beginfase dankbaar van. Na vijf minuten maakte de snelle Dierense spits gebruik van de zee aan ruimte en scoorde feilloos 1-0. Wie dacht dat de DVV’ers hierdoor wakker zouden zijn geschut, kwam bedrogen uit, want even later stond bijna de 2-0 op het scorebord.

Op basis van het surplus aan kwaliteit slaagde DVV er gaandeweg de eerste helft in om de wedstrijd onder controle te krijgen. Dat kwam Erica niet eens slecht uit, want die ploeg kon zich daardoor beperken tot counters, die lange tijd veel gevaarlijker waren dan het gebrei van de DVV’ers. De enige aanvaller aan Duivense kant waar dreiging van uitging was junior Joey de Haan, die weer als linksbuiten was opgesteld.

Een vrije trap Kevin Plasmans leek voor de ommekeer te gaan zorgen. Roy Peters kopte vervolgens feilloos raak, maar de scheidsrechter keurde de zuivere goal af op advies van zijn grensrechter, die automatisch voor buitenspel vlagde. Een euvel waaraan tegenwoordig negen van de tien clubgrensrechters zich bij een dreigende situatie in hun strafschopgebied schuldig maken, hetgeen het werk van de scheidsrechter er niet makkelijker op maakt.

De geannuleerde treffer was voor DVV wel het sein voor een ware belegering van het Dierense doel. Daan van de Ven knalde in kansrijke positie tegen de paal en de laatste minuten voor de rust kwam Erica helemaal het eigen strafschopgebied niet meer uit. De kansen voor DVV regen zich aaneen, maar niemand haalde de trekker over. Een voorzet van Joey Joossen belandde nog op de paal.

Wie dacht dat DVV direct na de pauze net zo fanatiek door zou gaan, kwam bedrogen uit. DVV viel wel aan maar de echte overtuiging leek te ontbreken. Erica daarentegen vond het allemaal wel prima want door het veldoverwicht van DVV ontstond er steeds meer ruimte voor de tegenaanval, hetgeen een kolfje naar de hand is van de snelle spits van Erica. De uitvallen van Erica waren dan ook een stuk gevaarlijker dan de plichtmatige aanvallen van DVV. Zo mocht DVV-doelman Dick Evers opgelucht ademhalen dat de lat redding bracht nadat hij de bal pardoes in de voeten van een Dierense aanvaller had geschoven.

Naarmate de tijd verstreek, ging DVV in de jacht op de gelijkmaker steeds meer risico’s nemen. Dick Evers bracht eerst nog redding toen de spits van Erica vrij doortocht kreeg vanaf de middellijn, maar een kwartier voor tijd moest ook hij zich gewonnen geven.

Met de moed der wanhoop perste DVV er nog een slotoffensief uit. Dat leverde in eerste instantie wegens hands een strafschop op die beheerst door Roy Peters werd benut. Het venijn zat hem in de tweede helft ook in de staart. In de royale blessuretijd rolde plotseling de een na de andere fraaie aanval op het Dierense doel af, maar de mooiste kansen waren niet besteed aan de Duivense voorwaartsen. Bij de morrende Duivense aanhang klinkt dan meteen de roep om die ene spits, die in de winterstop persona non grata is geworden. Maar uw verslaggever heeft beloofd dat hij die discussie niet zal oprakelen.

Helaas krijgt DVV komende zondag niet de kans voor een sportieve revanche voor de collectieve wanprestatie tegen Erica’76. Koploper Bemmel was daar bij uitstek de perfecte tegenstander voor, maar de KNVB heeft die wedstrijd van het programma gehaald. Eerst dienen de inhaalwedstrijden te worden gespeeld om er zo snel mogelijk voor te zorgen dat alle teams evenveel wedstrijden hebben gespeeld. Omdat het eerste weekeinde van maart in het teken van carnaval staat, komt DVV zondag 13 maart pas weer in actie en treedt het dan thuis aan tegen DIO’30.

De opstelling: Dick Evers; Patrick Gieling, Roy Peters en Frank Kuypers (46. Kelvin Lenselink) ; Joey Joossen, Stefan Vleeming, Michel Ensing en Kevin Plasmans; Daan van de Ven, Dennis Aerts en Joey de Haan.

Overige wisselspelers: Johan van der Hurk, Joost Baarslag, Joey van Zanten en Tomas Baarslag.

Erica’76 - DVV 2-1 (1-0).
Roy Peters 2-1 (strafschop na handsbal)

Man of the Match: Joey de Haan

Player of the Year: Punten van trainer Wil Beijer: Joey Joosen 3, Joey de Haan 2, Daan van de Ven 1.
Punten van het bestuur: Joey de Haan 3, Joey Joossen 2, Patrick Gieling 1.