DVV begint op stoom te komen. Zondagmiddag moest Orion er in Nijmegen met 1-5 aan geloven. Met name in de tweede helft speelden de Duivenaren onder aanvoering van de oudste en de jongste speler (Michel Ensing en Jelmer Goedhart) hun gevreesde combinatievoetbal en dan is er voor de tegenstander geen houden meer aan. Maar om de euforie na afloop enigszins te temperen: voordat de ploeg zondagmiddag het juiste ritme vond, ging het in de eerste helft enkele keren door het oog van de naald.

Want oh, oh, oh wat begon DVV zwak aan de wedstrijd. Er was zondagmiddag amper een minuut gespeeld en Orion opende de score. De Nijmegenaren kregen het doelpunt op een presenteerblaadje aangeboden door routinier Michel Ensing. Die stond na een dieptepass van Orion hulpeloos in het DVV-strafschopgebied. Ensing leek de coördinatie ook kwijt te zijn, of in gedachten in het vijandelijke strafschopgebied te zijn, want in plaats van de bal simpel over de achterlijn te knallen, bediende hij de volkomen vrijstaande spits van Orion keurig op maat en die kon de bal simpel in het doel schuiven. Echt ongelofelijk.

Maar nog was DVV niet wakker. In de tiende minuut stond de hele meute bij een corner van Orion te pitten. De bal kwam voor het doel en een vrijstaande Nijmeegse aanvaller kon de bal ongehinderd inschieten, maar vond een alerte doelman Van de Ven op zijn weg. Bram kreeg de bal in zijn kruis en gaf geen krimp, maar had de wedstrijd voor zijn ploeg wel gered.

Temeer DVV bij de eerste de beste fatsoenlijke aanval in de twaalfde minuut direct raak knalde. De man die acht van de eerste negen competitiewedstrijden nog veroordeeld was tot de laatste-manpositie bij DVV, Paul van der Meer, stond als middenvelder precies op de juiste plek om een fantastische solo van Joey de Haan met een bekeken schuiver in de rechter benedenhoek te bekronen.

Een doelpunt met zeldzaamheidswaarde want Van der Meer speelt al langer dan een decennium in het eerste elftal van DVV, maar tien doelpunten heeft ie volgens uw verslaggever nog niet gemaakt. Sterker nog; supporters als Edwin Tunnissen kunnen zich alleen maar missers voor de geest halen (bijvoorbeeld uit tegen Varsseveld). Zondagmiddag liet Van der Meer echter zien zich op het middenveld weer als een vis in het water te voelen. Aan werklust en goeie wil heeft het bij hem nooit ontbroken, maar als schakelspeler op het middenveld oogt hij als herboren.

Orion liet zich aanvankelijk door de gelijkmaker niet uit het veld slaan. De Nijmegenaren zijn de competitie begonnen met twee overwinningen, maar daarna is de klad erin gekomen. Daar was in de eerste helft weinig van te merken. In de 18e minuut voorkwam DVV-goalie Van der Ven na wederom een corner met een fraaie save een hernieuwde achterstand. Zeven minuten later stond Van de Ven wederom in het middelpunt van de belangstelling.

Dit keer stond hij echter buiten zijn strafschopgebied en bovendien stilletjes te hopen dat de scheidsrechter zijn overtreding op de doorgebroken Orion-aanvaller niet met een rode kaart zou bestraffen. De arbiter was inderdaad mild en gaf geel. Van de Ven wilde de bal net buiten de zestien op zijn niet al te brede kippenborst meenemen maar dat mislukte, waarna hij de aanvaller die een leeg doel voor zich had, ten val bracht. Het moge inmiddels duidelijk zijn dat ie goed wegkwam met slechts geel. Overigens was Orion wel zo sportief om niet om rood te ‘vragen’.

De aansluitende vrije trap werd in het muurtje geknald en dat was die middag zo’n beetje het laatste aanvallende wapenfeit van Orion. De DVV-machine ging steeds beter draaien, hoewel de bal de eerste helft nog veel te vaak hoog naar voren werd getrapt waar de nummer 3 van Orion alle kopduels met de vingers in zijn neus won. Maar ook hij stond in de 35ste minuut machteloos bij een weergaloze DVV-aanval. Die begon bij de middellijn en ging over vier, vijf schijven. De laatste was Ian Hengeveld en hij schoot op aangeven van Paul van der Meer via de onderkant van de lat raak: 1-2. Ian moest zich in de rust wegens een blessure laten vervangen. Hengeveld speelde als spits wederom verdienstelijk. In de laatste vierwedstrijden heeft hij vier keer gescoord. Maar Ian heeft de grote pech dat er in de DVV-selectie nog eentje is die op die positie uitstekend uit de voeten kan en dat is het fenomeen Wesley Mortier.

De van zijn knieblessure herstelde Mortier kan/ mag nog geen hele wedstrijden spelen, maar als der Bomber meedoet dan is het alamfase 1 voor de vijandelijke defensie. Bijkomend voordeel is dat zijn balvaardige teamgenoten in hem ook een vast aanspeelpunt hebben. Wesley heeft het overzicht en de rust om de bal of even vast te houden en breed te leggen of direct door te passen.

Zo kwam in 53ste minuut ook de 1-3 van DVV tot stand. Mortier nam de bal aan, zag in zijn ooghoek Daan van de Ven op rechts vertrekken en legde de bal keurig in de diepte. Daan hoefde de bal alleen maar in zijn ren mee te nemen en voor te zetten, waarna Wesley Martens als een duiveltje uit een doosje voor zijn man kwam en raak knalde. Een doelpunt om in te lijsten.

De speaker van Orion had nog niet omgeroepen dat de stand 1-3 was of Wesley Martens had zijn tweede al in het net liggen. Een verdediger kopte de bal na een corner of vrije trap weg, waarna Martens de bal op zijn pantoffel nam: 1-4. De wedstrijd was beslist, want Orion lag op apegapen. DVV deelde de genadeklap nog niet uit.

Jelmer Goedhart schoot in de 58ste minuut op de lat en Wesley Mortier in de 68ste minuut op de paal. Drie minuten later was het wel raak. Michel Ensing, die al lang niet meer de schlemiel was maar eindelijk weer eens ouderwets excelleerde op het middenveld, bediende Mortier op maat: 1-5. Die heeft dit seizoen nu precies één uur in het veld gestaan en al weer drie keer gescoord.

De laatste twintig minuten stonden voor DVV in het teken van het rustig en geconcentreerd uitspelen van de wedstrijd zonder verdere kleerscheuren op te lopen. Het balletje werd soeverein rondgetikt, zoals dit seizoen eigenlijk alleen nog maar in oefenwedstrijden is gelukt. De Nijmegenaren wilden wel en kleunden er af en toe fors is, maar konden geen vuist meer maken. Orion kreeg alleen nog een cadeautje van de scheidsrechter, maar er bestaat ook in de voetballerij nog zoiets als gerechtigheid want de strafschop werd tegen de paal geknald.

Vermeldenswaardig is nog de prima invalbeurt van Kevin Plasmans. Die kwam in het veld voor voorstopper Stefan Vleeming, die ondanks een hamstringblessure kon terugzien op een uitstekende wedstrijd tegen de altijd lastige spits van Orion. Uit voorzorg werd Stefan bij de stand 1-4 naar de kant gehaald. Vleemings positie als voorstopper werd overgenomen door Jelmer Goedhart waarna Kevin Plasmans verrassend goed uit de verf kwam als laatste man. Hij is zo’n beetje de laatste DVV’er die nog niet op die positie was uitgeprobeerd.

De grote winst van zondag was wel dat voor de tweede achtereenvolgende wedstrijd het lek in de DVV-verdediging gedicht leek te zijn. De eerste negen wedstrijden moesten maar liefst 21 treffers worden geïncasseerd. De wedstrijden daarna stond de jeugdige Jelmer Goedhart als libero opgesteld en hij heerst op het veld zoals ooit der Kaiser Franz Beckenbauer.

Zondag is er geen competitie maar beker. DVV speelt uit tegen Quick 1888 wederom in Nijmegen. De laatste twee wedstrijden voor de winterstop zijn zondag 2 december thuis tegen Jonge Kracht en zondag 9 december uit tegen DCS.

De opstelling:

Bram van de Ven; Joey Joosen, Jelmer Goedhart, Stefan Vleeming (69. Kevin Plasmans) en Patrick Gieling; Joey de Haan, Michel Ensing en Paul van der Meer; Daan van de Ven, Ian Hengeveld (46. Wesley Mortier) en Wesley Martens (67. Kelvin Lenselink).

Overige wisselspeler: Robin Lansbergen.

Gele kaart: Bram van de Ven.

Orion - DVV 1-5 (1-2)

Paul van der Meer 1-1 (assist Joey de Haan)
Ian Hengeveld 1-2 (assist Paul van der Meer)
Wesley Martens 1-3 (assist Daan van de Ven)
Wesley Martens 1-4 (kreeg bal van tegenstander)
Wesley Mortier 1-5 (assist Michel Ensing)

Bijzonderheden:
Bram van de Ven stond zondag eindelijk weer in het DVV-doel. De eerste helft nog met zo’n dubieuze maillot aan, de tweede helft onder een stralend zonnetje weer in een korte broek, zoals het hoort.

De blessureboeg bij DVV begint aardig leeg te raken, afgezien van de langdurig geblesseerden Dick Evers en Jerry van Kerkhof. Voorstopper Jan - Willem Boschker trad zondagmorgen aan met het tweede elftal dat zowaar het eerste puntje van het seizoen behaalde.

DVV zou donderdag 22 november een oefenwedstrijd spelen tegen Babberich, maar die wedstrijd is afgelast.

Man of the match: Wesley Martens.

Player of the year:

Punten van bestuur: Wesley Martens 3, Jelmer Goedhart 2, Wesley Mortier 1
Punten trainer Wil Beijer: Paul van der Meer 3, Patrick Gieling 2, Wesley Martens 1

Helaas bij dit wedstrijdverslag geen foto’s van Jolanda Goedhart, want zij was naar Vitesse- NEC. Volgende week is ze er weer.