Heldhaftig DVV plaatst zich voor finale van nacompetitie
Een heldhaftig strijdend DVV heeft zich zondagmiddag ten koste van Tubantia geplaatst voor de finale van de nacompetitie. Linksback Patrick Gieling was de man of the match want met een werelddoelpunt brak hij in de eerste helft van de verlenging het verzet van de Tubanters. Dennis Aerts zorgde voor 1-2, waarna het kort voor tijd volkomen onnodig toch nog 2-2 werd. Maar de laatste paar minuten gaf de DVV-defensie, uitstekend georganiseerd door routinier Roy Peters, geen krimp meer en stapten de moegestreden Duivenaren na bijna 140 minuten zegevierend van het veld.
Maar dat laten de karaktervolle Duivense voetbalhelden niet nogmaals gebeuren. Gedurende de derde periode en de nacompetitie is DVV veranderd in een voetballende vechtmachine, waarvan de spelers tot het gaatje kunnen gaan, maar ook voortreffelijk kunnen ballen. Tubantia kan er inmiddels van meepraten. De eerste klasser was onmiskenbaar een van de betere tegenstanders dit seizoen, maar vond in DVV een evenknie.
Donderdag (Hemelvaartsdag) mochten de Hengeloërs in Duiven al blij zijn dat ze niet met een volstrekt kansloze nederlaag naar huis werden gestuurd, zondag werden ze grote delen van de wedstrijd ook voetballend afgetroefd. Het was dat topscorer Wesley Mortier uitgerekend tegen Tubantia zijn vizier niet op scherp had staan, want anders waren de Duivenaren zondagmiddag ruim voor het einde van de wedstrijd al klaar geweest.
Nu moesten ze 120 lange minuten zwoegen om de zwaarbevochten overwinning veilig te stellen. Overigens liet de scheidsrechter verdeeld over vier helften ook nog eens zo’n twintig minuten blessuretijd voetballen, dus het was zondag met een graadje of 23, 24 op het kunstgras een ware slijtageslag.
DVV begon in Hengelo desastreus aan de wedstrijd, die begon met een minuut stilte ter nagedachtenis aan de echtgenote van Bert Fleuren, die volkomen onverwacht is overleden. De Duivenaren leken met hun gedachte nog bij dat eerbetoon te zijn, toen de lange nummer 10 van Tubantia vlak na de aftrap volledig vrijstaand voor het Duivense doel de bal hoog over knalde. Dat was echt een niet te missen kans, waar hij komend seizoen in de tweede klasse nog menigmaal aan terug zal denken.
DVV herpakte zich direct en zag in de tweede minuut de doorgebroken rechtsbuiten Ian Hengeveld volkomen onterecht voor buitenspel teruggefloten worden. Gestaag bouwde de ploeg aan een veldoverwicht, maar het moest wel alert blijven op de snelle uitvallen van Tubantia.
Kelvin Lenselink was de man die het veldoverwicht van DVV met een doelpunt had moeten bekronen. Messi stevende in de 25ste minuut alleen op het Tubantiadoel af maar schoot onbeheerst tegen de keeper op. Een minuut later kopte Michel Ensing de bal rakelings naast. In de 43ste leek het eindelijk raak te zijn. De verder vrij ongelukkig spelende en te veel balverlies lijdende Wesley Mortier haalde – zoals alleen hij dat kan - van grote afstand verwoestend uit, maar de lat bracht boven de verbouwereerde Tubantiadoelman redding.
Enig minpuntje in de eerste helft was eigenlijk alleen het verprutsen van een vrije trap op een kansrijke positie op de rand van het strafschopgebied van Tubantia. Opvallend is dat telkens een andere DVV’er zich meldt om zo’n vrije trap te nemen maar niemand is succesvol. Kevin Plasmans was de laatste speler die voor DVV uit een vrije trap scoorde. Wellicht dat hier dinsdag en donderdag nog eens goed opgetraind kan worden want de langdurig geblesseerde Plasmans zien we voorlopig in het eerste elftal niet meer terug.
De tweede helft begon DVV weer voortvarend. Eerst was er een tevergeefse roep om een strafschop nadat Ian Hengeveld was neergelegd, even later kwam Michel Ensing net een paar stapjes te kort om een kopbal van Wesley Mortier in het doel te schieten. In de 50ste minuut leek het onheil DVV weer te treffen. Joey Joosen, die samen met routinier Michel Ensing en loopwonder Joey de Haan de laatste weken een ijzersterk middenveldtrio vormt, kon de behoorlijk fors inkomende laatste man van Tubantia niet meer ontwijken en beide spelers knalden met hun hoofden tegen elkaar.
De Tukker kon weer worden opgelapt, maar Joey moest met een gescheurde wenkbrauw van het veld. Joey lijkt in het eerste elftal van DVV door pech achtervolgd te worden. Zijn seizoen werd twee jaar geleden verpest door twee beenbreuken. Nu pas heeft hij zijn topvorm van vóór de eerste beenbreuk hervonden en rent hij zich samen met Joey de Haan de longen uit het lijf om middenveldmaestro Michel Ensing in staat te stellen om te excelleren.
Joey’s vervanger was Paul van der Meer, die eindelijk volledig hersteld lijkt te zijn van de diverse blessures die zijn seizoen hebben verziekt. Van der Meer pakte de draad zondag weer uitstekend op en speelde een voortreffelijke wedstrijd. Hij bood spits Mortier in de 57ste minuut een niet te missen kans, maar dat deed de topscorer wel. Na zijn hattrick tegen DIO’30 waarmee hij DVV naar de play-offs knalde, speelde Mortier toch twee ongelukkige wedstrijden tegen Tubantia, dus Bemmel is gewaarschuwd.
Ook de voorwaartsen van Tubantia waren niet bepaald trefzeker, want de misser in de 63ste minuut was onbegrijpelijk. Volledig vrijstaand voor het doel schoot de aanvaller gehaast naast. Daarna kabbelde de wedstrijd naar het einde. Totdat in de 76ste minuut maestro Michel Ensing zich met een enkelblessure moest laten vervangen. Spits Dennis Aerts was de vervanger van Ensing, wiens positie op het middenveld werd overgenomen door de onvermoeibare Kelvin Lenselink, die dat uitmuntend deed.
Ensing was andermaal de schakel op het middenveld die er voor zorgde dat zijn team verzorgd voetbal speelde. Na zijn afhaken werd die speelwijze overboord gezet en werden de meeste ballen lukraak naar voren geknald, maar dat waren allesbehalve bespeelbare ballen voor de spitsen.
Uit het niets wist Tubantia toch een verlenging af te dwingen. In de 84ste minuut legde de linksbuiten rechtsback Jerry van Kerkhof in de luren en poortte vervolgens de te aarzelend ingrijpende voorstopper Jan-Willem Boschker, waarna hij de bal keurig in het doel schoof.
De teleurstelling bij de Duivenaren was groot, maar de ploeg bleef manmoedig knokken. Tubantia zette aan voor een slotoffensief, maar dat kwam eigenlijk nauwelijks uit de verf. Dus restte de 22 spelers na al meer dan honderd loodzware minuten, twee keer vijftien minuten verlenging.
De eerste verlenging kabbelde rustig voort, totdat libero Roy Peters in de 97ste minuut een splijtende dieptepass verzond, zoals alleen hij dat kan. De rechtsback van Tubantia kopte onder de bal door, waarna DVV’s linksback Patrick Gieling er mee aan de haal ging.
Verdediger Patrick snelde als een aalvlugge aanvaller langs een of twee verdedigers (dat weet uw verslaggever niet meer precies) en schoot de bal links voor het doelstaand onnavolgbaar hoog in het doel: een wereldgoal! En zo betaalde andermaal het vertrouwen zich terug dat trainer Wil Beijer in de talentvolle DVV-jeugd heeft en ook houdt als een speler een mindere periode heeft.
Twee minuten later leek Paul van der Meer de wedstrijd te beslissen, maar hij mikte te hoog. In de 103de minuut wuifde de arbiter andermaal een appel van DVV voor een strafschop weg, ditmaal werd Wesley Mortier duidelijk onderuit geschoffeld.
Maar de supporters lang de lijn voelden dat het goed zat. De Duivenaren hadden extra krachten gevonden en het was invaller Dennis Aerts, die na een uitstekende voorzet van Wesley Mortier feilloos raak schoot. En Aerts zou Aerts niet zijn als hij die belangrijke treffer niet op geheel eigen wijze zou vieren. Dennis liet zijn voetbalbroek zakken en liet zien dat hij zondag dezelfde onderbroek droeg als toen hij jaren geleden in Ulft tegen SDOUC een supergoal maakte en daarna het zelfde geintje uithaalde.
Toch zat er nog venijn in de slotfase voor DVV. Met de moed der wanhoop viel Tubantia met man en macht aan. De counters van DVV waren net niet scherp genoeg om de beslissende derde treffer te maken, waarna de Tukkers vier minuten voor tijd een vrije trap op de rand van het strafschopgebied twee keer op identieke wijze raak konden schieten. De eerste keer keurde de scheids de treffer af omdat hij nog niet had gefloten, maar dezelfde Tubantia-speler herhaalde met behulp van DVV dat kunststukje.
Verder lieten de Duivenaren het niet komen. Geroutineerd werden de laatste minuten uitgespeeld, waarna na bijna 140 loodzware minuten 22 spelers ter aarde stortten. Elf van verdriet en elf van vreugde: finale!
De opstelling:
Dick Evers; Jerry van Kerkhof, Roy Peters, Jan-Willem Boschker en Patrick Gieling; Joey Joosen (50. Paul van der Meer), Michel Ensing (76. Dennis Aerts) en Joey de Haan; Ian Hengeveld (91. Joost Baarslag), Wesley Mortier en Kelvin Lenselink
Overige wisselspelers: Thomas Haans en Jordie van Doesburg.
Bijzonderheden:
Joey Joosen kreeg in het ziekenhuis acht hechtingen om zijn gescheurde wenkbrauw te herstellen. Hechtingen worden doorgaans na zeven dagen verwijderd dus het wordt spannend of Joey de eerste finale tegen Bemmel haalt.
Libero Roy Peters wacht een passend slot van zijn imposante voetballoopbaan. De man die jarenlang bij RKHVV in het eerste elftal speelde, kwam drie jaar geleden in het kielzog van trainer Wil Beijer naar DVV om het verval te stoppen na de degradatie naar de derde klasse. Promotie naar de eerste klasse zou de kroon op Roy’s werk zijn.
Zijn pa staat tegenwoordig langs de zijlijn elke wedstrijd terecht van oor-tot-oor te glunderen bij het aanschouwen van de prestaties van voorstopper Jan-Willem Boschker. JW wil als een van de oudgedienden perse deze unieke nacompetitie van ‘zijn’ DVV meemaken en verbijt de pijn van zijn enkelblessure. Boschker voetbalt ondertussen met pijnstillers, die zondagmiddag na bijna 140 minuten bikkelen aardig waren uitgewerkt.
Tubantia- DVV 2-2 (0-0) (1-0) (1-1) (1-1)
Patrick Gieling 1-1 (assist Roy Peters)
Dennis Aerts 1-2 (assist Wesley Mortier)
Gele kaarten:-
Man of the match: Patrick Gieling.
Player of the year:
Punten van bestuur: Patrick Gieling 3, Joey de Haan 2, Roy Peters 1.
Punten trainer Wil Beijer: Patrick Gieling 3, Jan-Willem Boschker 2, Joey de Haan 1.
Sponsor prijs man of the match: Palm Breweries Nederland (Peter Ackerman).