DVV boekt tegen Spero vierde overwinning op rij
DVV heeft zondagmiddag na een 1-0 winst op Spero geschiedenis geschreven door voor het eerst in haar bestaan de status van tweedeklasser te handhaven. Maar er is nog meer goed nieuws voor de supporters. De gretige spelers hebben de smaak van winnen te pakken gekregen en je voelt aan alles dat de groep hongerig is naar nog meer successen dit seizoen. Zondag staat in Duiven de kraker tegen Sportclub Silvolde op het programma. Silvolde kan dan kampioen worden, DVV moet winnen want het staat bovenaan in de strijd om de derde en laatste periode.
Vier weken geleden bivakkeerde DVV nog net boven de rode degradatiestreep. Met angst en beven werd de confrontatie met DVC’26 uit Didam tegemoet gezien. Die wedstrijd was de ommekeer en vanaf dat moment is het lek boven. Het restant tegen FC Presikhaaf, dat zondag diep zonk door zonder slag of stoot te verliezen van Alverna, werd probleemloos gewonnen en vorige week werd Beuningse Boys van de mat geveegd. Voor het eerst in jaren wonnen de Duivenaren drie competitiewedstrijden op rij.
Vol vertrouwen reisden de supporters zondagmiddag af naar Elst voor de wedstrijd tegen Spero. Toch was het zondagmiddag voorafgaand aan de wedstrijd tegen Spero nog even schrikken en dat werd veroorzaakt door de opstelling. Onderweg naar de wedstrijd wordt altijd druk gespeculeerd over de opstelling, maar de variant die Wil Beijer had bedacht, was in de auto van uw verslaggever niet besproken. Beijer koos verrassend voor een 3-4-3-spelconcept, dus met een overvol middenveld en maar twee mandekkers naast libero Roy Peters. Deze spelwijze werd dit seizoen ook gehanteerd tegen Erica’76 uit en dat leverde die ploeg een van de twee overwinningen op!
Na die vernedering verdween de 3-4-3-variant direct weer van het toneel om zondagmiddag plotseling weer tevoorschijn te komen. En of de duivel er mee speelde, vertoonde de wedstrijd tegen Spero opvallend veel gelijkenissen met die tegen Erica’76. Op basis van het surplus aan kwaliteit had DVV het meeste balbezit maar dat leverde niets op. De uitvallen van Spero daarentegen waren het laatste kwartier voor rust ineens levensgevaarlijk. En net als Erica’76 was ook tegen Spero de linkerverdediging van DVV de achilleshiel.
Het was enkel en alleen aan doelman Dick Evers te danken dat DVV bij rust nog uitzicht had op een goed resultaat. Evers is eigenlijk geblesseerd, maar hij verbijt al weken de pijn om toch te kunnen spelen. Gelukkig maar, want zondag hield hij zijn ploeg de eerste helft met enkele superreddingen op de been. Twee keer dook kort voor rust een aanvaller van Spero vrij voor hem op, maar in de een-tegen-eensituaties is Dick momenteel schier onpasseerbaar.
Natuurlijk had DVV de eerste helft ook enkele kansen, maar de overtuiging ontbrak in het spel van de Duivenaren. Bovendien denkt een aantal spelers na drie overwinningen op rij, dat het nu allemaal van zelf gaat en dat het toch wel goed komt. Ongeconcentreerd spelend wordt dan veel te veel balverlies geleden. Met name de jeugdige spits Joost Baarslag maakte zich daar schuldig aan.
Dat is jammer voor hem want de laatste weken was hij juist uitstekend op dreef. Doordat hij ook scoorde heeft hij het vertrouwen van trainer Beijer gekregen, die een duidelijke keuze voor hem heeft gemaakt. Maar helaas voor Joost kan dat na zondag wel weer eens over zijn.
In ieder geval is hij voortaan niet meer de aangewezen persoon om vrije trappen te nemen in de buurt van het strafschopgebied. Zondagmiddag eiste hij met veel bravoure de bal op om de bal vervolgens roemloos over de ballenvervanger te knallen. Dat neemt allemaal niet weg dat Baarslag een talentvolle aanvaller is waar DVV de komende jaren nog veel plezier aan kan beleven, mits hij luistert naar de routiniers Ensing en Peters.
Op slag van rust leek DVV alsnog op voorsprong te komen. Nadat Daan van de Ven en Kelvin Lenselink de kans op de openingstreffer hadden gemist, krulde aanvoerder Paul van der Meer vanaf de rand van de zestien de bal richting bovenhoek. Maar zijn schot was net niet precies genoeg en belandde op de buitenkant van de paal.
In de rust werd de verdediging van DVV gereorganiseerd. Voorstopper Jan Willem Boschker die redelijk speelde, zag sterretjes en moest zich noodgedwongen laten vervangen door Patrick Gieling. Deze jongeling doet het de laatste weken voortreffelijk. Hij zal vermoedelijk voor de wedstrijd tot verbazing hebben vernomen dat hij reserve stond.
Na de pauze ging linkshalf Paul van der Meer nadrukkelijker als linksback spelen en dat zorgde voor de noodzakelijke balans in het elftal. Mits met vier verdedigers spelend, oogt de defensie van DVV de laatste wedstrijden zeer solide. Met drie middenvelders loopt het ook in die linie gewoon veel beter. Middenveldmaestro Michel Ensing moet dan ook zijn portie verdedigend werk verzetten en dat wil hij nog wel eens aan een ander overlaten als er een extra mannetje op het middenveld staat.
Het wachten in de tweede helft was op hét moment van rechtsbuiten Daan van de Ven, momenteel één van de gevaarlijkste zo niet dé gevaarlijkste aanvaller van de tweede klasse. Tien minuten na rust was het zover. Op geheel eigen wijze was Daan aan het pingelen in het Elster strafschopgebied om de bal plotseling voor te geven. Via een been van een tegenstander ketste de bal tegen het hoofd van een andere verdediger en rolde tergend langzaam over de doellijn. Net als in de thuiswedstrijd tegen Spero was de openingsgoal van DVV een eigen doelpunt en het schijnt ook nog dezelfde speler te zijn geweest.
En net als eind oktober bleef het nu ook bij die ene treffer. DVV noteerde nog kansen voor invaller Dennis Aerts en uiteraard Daan van de Ven, maar gescoord werd er niet meer. Ook al omdat de grensrechter van Spero er als extra verdediger in slaagde om elke gevaarlijke uitval van DVV als buitenspel te bestempelen. Helaas voor DVV gaf de verder uitstekende arbiter hem telkens het voordeel van de twijfel.
De overige elf spelers van Spero wilden wel, maar konden niet. Met de stevige wind in de rug werd de bal simpel naar voren geknald, maar in de DVV-defensie heerste Edwin Simon in de lucht. Voor de rust was Simon andermaal rijp voor een wissel, na de rust was hij met zijn kopkracht een belangrijke schakel in de verdedigingslinie van de Duivenaren, die eigenlijk niet meer serieus in de problemen kwamen.
Derhalve maken de spelers en supporters zich op voor de apotheose van het seizoen. Zondag om 14.30 uur wacht op het eigen sportpark de wedstrijd tegen Silvolde, een ploeg die - en dat mag ook wel eens worden gezegd en geschreven - door DVV-trainer Wil Beijer voor aanvang van het seizoen als voornaamste titelkandidaat werd getipt. Bij winst van Silvolde en puntverlies van het op de tweede plaats staande Alverna zijn de Achterhoekers kampioen.
En DVV dan? Dat strijdt vooral met Orion om de derde en laatste periode. Orion moet nog tegen de degradanten Beuningse Boys en Erica’76, dus dat is goed voor zes punten. Voor DVV zit er niets anders op dan de laatste twee wedstrijden tegen Silvolde en Quick 1888 ook maar te winnen. Het vertrouwen bij de spelers in een goede afloop is er en zondag had de ploeg ook het geluk van een koploper.
Zondag a.s. is sowieso een bijzondere wedstrijd. Want het zou als het resultaat tegenvalt zomaar eens de laatste thuiswedstrijd van Daan van de Ven kunnen worden. Een decennium heeft er altijd wel een Van de Ven in het eerste elftal van DVV gespeeld. Broer Bram koos vorig jaar voor het avontuur bij hoofdklasser Babberich.
Nu nadert het afscheid van Daan, die in Nijmegen woonachtig is en genoeg heeft van het vele reizen. Daan gaat voetballen bij Quick 1888 waar hij op zijn fietsje naar de trainingen kan. Keeper Bram heeft langzamerhand genoeg van de Babberich-bank.
Beide broers zijn fanatieke voetbaldieren, die aan de basis hebben gestaan van de sportieve opmars van DVV. Promotie naar de niet voor mogelijk gehouden eerste klasse zou de kroon op het werk zijn en wat is er dan mooier dan dat beide broers komend seizoen bij DVV in de eerste klasse worden herenigd voor hun laatste gezamenlijke voetbalkunstje.
De opstelling: Dick Evers; Frank Kuypers, Roy Peters en Jan Willem Boschker (46. Patrick Gieling); Stefan Vleeming, Edwin Simon, Michel Ensing en Paul van der Meer; Daan van de Ven, Joost Baarslag (70. Dennis Aerts) en Kelvin Lendelink (80. Joey van Zanten).
Overige wisselspeler: Thomas Haans.
Spero-DVV 0-1 (0-0)
0-1 Eigen doelpunt (voorzet Daan van de Ven)
Man of the Match: Dick Evers
Player of the Year:
Punten van trainer Wil Beijer: Roy Peters 3, Dick Evers 2, Michel Ensing 1.
Punten van het bestuur en David Laughlin: Dick Evers 3, Edwin Simon 2, Paul van der Meer 1.